CAMARILLO, Kaliforniya — Beş yıl önce Vasiliy Lomachenko ile röportaj yapmaya başladığımda, bokstan ne istediğini açıkladı. Para değildi ya da pound-pound sıralamasında (ki o zamanlar öyleydi) en üstte bulunacak değildi. Boksun dört kuşak çağında tartışmasız bir şampiyon olmanın getirdiği unvanlar ya da o ender tanınma bile değildi. Hepsi buydu – ve daha fazlası. Daha fazla.

“Tarih” dedi. “10 yıl, 20 veya 30 yıl sonra arkadaşlarınızla oturup boks hakkında konuşursanız, adımı hatırlamanız gerekir.”

Başka bir deyişle, oyun tarihinde Ray Robinson, Jack Dempsey ve Muhammed Ali gibi dövüşçülerin yanında bir yer aradı. Bu bir hedef değil, ölümsüzlük bahşedilmesi kadar, gerçekten ve kesinlikle bir sonrakini çağırmaktan daha büyük bir görev. jamoke Twitter veya Instagram’da.

Ertesi hafta, Lomachenko gibi iki kez Olimpiyat altın madalyası kazanan namağlup Guillermo Rigondeaux’yu durdurdu. Rigondeaux, altıncı turun ötesinde mücadele etmemeyi seçti, Lomachenko’nun arka arkaya dördüncü rakibi oldu ve o zamanki yeni takma adı olan “Mas-chenko Yok” un temelini oluşturdu. Yine de, çok sayıda boks uzmanı Rigondeaux’yu seçmiş olsa da, Lomachenko’nun kendisi pek etkilenmemişti.

Rigondeaux daha ufak tefek bir adamdı; daha büyük zorluklara ihtiyacı vardı. Bu nedenle, fiziksel konturları temelde kısa kollu bir tüy siklete benzeyen Lomachenko, onu bu ana getiren bir yolculuk olan, tartışmasız hafif sıklet şampiyonu Devin Haney için antrenman yapan hafif siklete geçti. Haney yükselişte: şimdiye kadarki en genç dört kuşak şampiyonu, hala sadece 24, ancak şimdiden usta bir boksör ve pound-pound listelerine yakın zamanda eklendi. İkisi de hafif siklet, evet. Haney, süper kahraman fiziğiyle, Cumartesi günü Las Vegas’taki MGM Grand Garden Arena’da, tartıdan 36 saatten fazla bir süre sonra, Cumartesi günü saat 21:00 PT’den kısa bir süre sonra ringe girdiğinde çok daha büyük bir bedene bürünecek. ESPN+ izleme başına ödeme, 22:00 ET’de Haney vs. Loma).

Ve bence Lomachenko buna çok ama çok sevinmeli. Artık elinde olan sadece dört kuşağın tümünün velayeti değil. Eşleşmenin kendisi. Amatörlere geri dönen 422 dövüşten sonra, nihayet 2-1 mağlup oldu, 11 yılını ve neredeyse 7 inçlik menzilini kaybetti. Aynı zamanda, her şeyin nispeten eşit olduğu, iyi uzun adamın iyi küçük adamı yendiğini ve yaşlanan şampiyonun kendisini genç olan tarafından mağlup edildiğini savunan boks tarihinin de açıkça yanlış tarafında.

Ama şimdi Lomachenko’nun tek bir gecede ölümsüzler kardeşliğine katılma şansı var – daha büyük, daha genç şampiyonları yenen büyük, yaşlanan dövüşçüler. Bunlar arasında 36 yaşında 23 yaşındaki Canelo Alvarez’i profesyonel olarak 42-0-1 domine eden Floyd Mayweather; 1974’te George Foreman’ı göndermesiyle ünlü Ali; ve bunu iki kez yapan Roberto Duran – önce Davey Moore’a karşı, sonra tekrar Iran Barkley’e karşı.

Yine de, bu ayın başlarında bulutlu bir günde kişisel spor salonunda buluştuğumuzda, Lomachenko pek de memnun görünmüyor.

“Kazanırsam, bu Tanrı’nın isteğidir” diyor. “Ve kaybedersem, bu Tanrı’nın isteğidir. Ama eğer kaybedersem [don’t] bu savaşı kazan, hayat iptal olmaz. Bu benim için bir bonus. Bu ikinci bir şans.”

Beklemek. Ya kaybedersem…?

Savaşçıların, özellikle de Lomachenko kadar aşırı derecede hırslı birinin bunu söylediğini asla duyamazsınız. Bütün bu varoluşsal kibir nereye gitmişti?

O değişti.

“Geçen New York’ta konuştuğumuzda Teofimo Lopez ile olan bu mağlubiyetin beni değiştirdiğini söyledim.”

Aslında, tahmin edilenden daha çetin Jamaine Ortiz’e karşı uzun bir aradan sonra New York’taki son dövüşüne giden yolda konuştuklarımızın çoğu, görev yaptığı Ukrayna’daki savaşla ilgiliydi. yerel savunma taburu. Bununla birlikte, Lopez’e olan kaybı sadece dövüşçünün kendisini değil, onun tartışmasız dünyanın en iyisi olduğu algısını da değiştirdi. Lopez sadece yenilmezlik havasını almadı; Lomachenko’nun bunu kabul etmekte yaşadığı zorluk belki de daha endişe vericiydi. Dövüşten hemen sonra bana kazandığını düşündüğünü söylediğini hatırlıyorum.

Yapmadı. İlk altı rauntta zar zor yumruk attı. “İkinci turdan sonra bir sorunum vardı,” diyor şimdi, o sırada zedelenmiş sağ rotator manşetine ve eklem çevresindeki gevşek kıkırdak gövdelerine atıfta bulunarak. “Omzumda çok büyük bir ağrı hissediyorum. Ağrı çok ama çok şiddetli olduğu için kavgaya başlamaktan korktum.”

ESPN+ izleme başına ödeme üzerinden Haney vs. Loma’yı satın alın

Lomachenko, herkesten çok, kötü bir omzun – kavgadan sonraki hafta yaptığı gibi ameliyat gerektiren bir omuzun – doğal boyutundan daha fazla bir mazeret olmadığını anlamıştı. Aksine, yenilgiyi reddetmesi çarpıcıydı. O yenilmez egoyla konuştu. Ego, onu dünyanın en iyi dövüşçüsü yapmasına yardımcı olduysa, aynı zamanda onu bariz olanı görmez hale getirdi. Ama şimdi – neredeyse iki yıl sonra – artık kayıp hakkında tartışmıyor. Bu bir kabullenme meselesi de değil; o sahip kucakladı BT.

Lomachenko, “‘Teofimo’ya ve ekibine teşekkür etmek istiyorum’ diyor. “Çünkü bu savaşı kaybettim ama çok daha fazlasını kazandım.”

“Ne kazandın?” Soruyorum.

“Egom çok ama çok büyüktü” diyor. “Göstermedim. Ama beni boks dışında da takip etti — arkadaşlarım, ailem ve çevremdeki insanlarla.”

Kayıp, soruyorum: “Egonu kırdın mı?”

“Kırık değil,” diye karşı çıkıyor hemen. “Belirli bir hedefiniz olduğunda ve bunun için tüm güçlerinizle gittiğinizde” — 422 dövüşten, iki Olimpiyat altın madalyasından ve üç klasmanda şampiyonluktan sonra ulaşılamayan tek hedefi olmaya devam eden tartışmasız bir şampiyon olmaktan bahsediyor — “ve sonra yürümez, daha derin sorgulamaya başlarsın: Bu neden oluyor?”

Kısmen ruhsal bir derinleşmeden bahsediyor. Lomachenko, dönüşümünün İsa’nın çarmıha gerildiği yaklaşık yaş olan 33 yaşında başlamasının yalnızca bir tesadüf olmadığını düşündüğünü söylüyor. Daha sonra Yunanistan’daki Ortodoks Hıristiyan manastırında, genellikle eğitimden önce kendini kapattığı keşişler vardı. Ancak dönüşümünde laik bir unsur da var. O sağlıklı. Bir süredir ilk kez, rakibi ya da Ukrayna’daki savaş yüzünden dikkati dağılmış görünüyor. Zihni açık görünüyor. Açık olmayan şey, artık egosunu kontrol eden Lomachenko’nun daha mı tehlikeli olacağı yoksa daha mı az olacağı.

Haney için “Beni etkilemek çok zor” diyor. “Onun tarzı kaygan. Çok sert bir tarz çünkü yumruk attıktan sonra her zaman tutuyor.”

Sonra boyut meselesi var. “Aynı beden, aynı erişim, aynı ağırlık olsaydı, daha kolay olurdu.”

“Bunu sen istedin,” diye hatırlattım ona.

“Bu benim seçimim,” diye kabul ediyor.

Bununla birlikte, buradaki “B” tarafı olarak, Haney kampına potansiyel olarak büyük bir imtiyaz da verdi — Cuma günü sabah 9’da yapılacak bir tartı. Bu, 140 pound’a çıkması kaçınılmaz olan ve yakında beklenen Haney’e, rehidrate olması için yaklaşık 36 saat verir. Karşılaştırıldığında, Loma-Lopez tartısı öğleden sonra 2 idi Jamaine Ortiz için saat 3:30 idi. Dövüş o saatlerde makul bir şekilde kazanılabilir veya kaybedilebilir.

Ona Haney’nin “Loma’nın benden daha iyi yapabileceği hiçbir şey yok” dediğini hatırlattım.

“Sadece kelimeler” diyor Lomachenko.

“Haney seni dövüp emekliliğe göndermek istediğini söylüyor.”

Sonunda bir tepki.

“Haney dedi. Haney dedi. Haney dedi” diye tekrarlıyor alayla. “Hoşuma gitmedi. … Kendinden bahsetmek o kadar da zor değil. [It’s] kanıtlamak çok zor, sözlerini kanıtlamak…

“Kendime bu mücadeleyi vermek istiyorum çünkü bu son şansım.”

“Tartışmasız olmak için son şansın mı?”

“Benim için evet,” diyor ciddiyetle. “Bu son şans.”

“Peki şimdi, bundan 10, 20, 30 yıl sonra insanların senin hakkında ne demesini istiyorsun?”

“Hiç bir şey.”